سعید نیکورزم متولد اردی بهشت 1365 در تهران تحصیلات خود را در رشته ادبیات نمایشی و فلسفه به پایان رساند. جهان تئاتر او را به سوی فلسفه سوق داد و تلاش کرد تا آثاری را از چشم انداز فلسفی بیافریند. او کار خود را با نوشتن نقدهای درام و سینما در مجلاتی از جمله نقد سینما، فیلمنگار آغاز کرد و از همان ابتدا تلاش میکرد تا مفاهیم دراماتیک و سینمایی را از چشم انداز فلسفی تفسیر کند. بلافاصله پس از فراغت از تحصیل در دانشکده هنر و معماری به تدریس پرداخت که تا کنون نیز ادامه دارد. همزمان مقالاتی را با محوریت کلی فلسفه تئاتر در ژورنال های علمی پژوهشی به چاپ رساند که از آن جمله هستند : "سوبژکتیویته و مرگ تراژدی" و "مقایسه تطبیقی اندیشه نیچه و آنتونن آرتو". او دو کتاب نیز درباره "زایش تراژدی"نیچه به چاپ رساند و در آنها به تفسیر آرای نیچه در این کتاب پرداخت. همچنین برخی از مباحث این کتاب در دو دوره کنفرانس دپارتمان ادبیات تطبیقی دانشگاه تگزاس توسط نویسنده ارائه شد.
علاقه به مباحث فلسفی منجر به جدایی وی از تئاتر نشد و خاصه در زمینه نمایشنامه نویسی ادامه پیدا کرد و موفق شد برخی از آثار خود را اجرا یا به چاپ رساند. با اینحال رنگ و بوی فلسفه و دغدغه های فلسفی را میتوان در لایه های پنهان نمایشنامه های او پیدا کرد. از جمله آثار نمایشی او که به چاپ رسیده و یا انتشار یافته میتوان به نمایشنامه های "گودو میمیرد"، "معصومه"، "میهمانی روشنفکری"، "بطری" و "خون سیاه" اشاره کرد که همه آنها موفق به کسب رتبه و دریافت جایزه از جشنواره های مختلف شدند. وی هم اکنون ضمن تدریس در دانشگاه به کار نقد و پژوهش اشتغال دارد.